sabah babamla sahile doğru yürürken üşüdüğümü hissettim.uzun süredir olmayan bir şey tabi,garipsedim.
ispirto ocağının ateşinin rahatsız etmeyeceği,aksine daha cazip olacağı günler başlamış.bitki çaylarının fincanını ellerimi ısıtsın diye sımsıkı tutunca,aslında soğuğa rağmen sıcağı bulmanın ne kadar kıymetli olduğunu farkettim.
kat kat giysili her dışarıya çıkışta tedirginlik getiren zamanlar başlamış olsa da bu mevsim çok farklı.
zaman bu derece hızlı geçiyorken bu mevsime doyabilmek mümkün mü bilemiyorum..
kis gelsin erzurum'a gitcem. sabirsizlaniyorum simdiden.
TasO 15 yıl orda kaldım 6 senemde memleketim artvinde geçti sonrada ailece samsuna yerleştik ve ben şimdi istanbuldayım ve ben halen nemli havaya alışamadım halen daha soğuk kuru ve sert havalara alışkınım benim erzurumdayken kaldığım odam -1 derecelere kadar varırdı üşümüyormuydum üşüyordum ama o soğuk iliklerime kadar işlemiş ki herkesin üşüdüğü havalar artık baan vız geliyor sizinde dediğiniz gibi sonbaharın ve kışın tadı bambaşkadır...