Pazar, Mayıs 08, 2011

ah anneciğim vah anneciğim

2 teşebbüs
konu anne olunca kuracak fazla cümle bulamıyorum.anneme ne zaman bir yazı yazmak istesem,ortalık olmadı diyerek atılmış bir sürü kağıtla dolardı eskiden.çünkü annemi anlatmak hep yetersiz kalıyor.
yıllar önce sayfalar süren bir yazı yazmıştı annem benim için,kızıma mektup konulu bir yarışma için.derece alan yazısını başta okumamıştım,sonra getirdi bir akşam."aman da beni anlatırmış" diye gülerek başladığım mektubu yarısından sonra okuyamamıştım ağlamaktan.ve üstüne ona böyle bir mektup borçlu hissetmiştim.
zordur anneyi tarif etmek.uzun zamandır da denemedim.bir gün yazacağım ertelemesinde hala.ve bu erteleme daha uzun süre devam edecek gibi.
yazacak dokunaklı cümlelerim yok elbette.hala yanımda çünkü,acı bir hatıramız olmadı da.farkettiğim bir şeyse yanımızdakilerin kıymetini,gidenlere oranla daha az biliyoruz.büyük bir ihtimalle bir özlem anında yazacağım borçlu olduğum mektubu.
çok şey değişti ilk annemi tanıyıp,anne dediğimden beri.anne kelimesi merhameti,şefkati,sevgiyi temsil ediyor bende.müslüm gürses'ten geliyor öyleyse,biz anneden böyle gördük :)
her gece yattıktan belli bir süre sonra gelip öperdi,üzerimi örterken.ben de her gece geleceği vakti beklerdim uyanık,o geldiğinde ise uyumuş gibi yapardım,hiç kıpırdamaz,uyuyup uyumadığım sorusuna cevap vermezdim  öpsün diye.bazen elinde bir sütle gelir,uyuyup uyumadığımı sorardı.o zaman cevap verirdim geri çevirmemek için elindekini.bardağı bitirmemi bekler,üzerimi sıkıca örter ve giderdi.o gece öpücüksüz dalardım uykuya,en azından karnım tok diye avuturdum kendimi.
çok güzeldir annemin sesi.ve her sabah o sesle uyanmaya öyle alışmışım ki,alarm sesleri çok soğuk geliyor şimdilerde.que sera sera şarkısını söylerdi,bitince "bir daha" derdim yine söylerdi.orjinal halini bilmem o şarkının ben.annemden dinledim hep,başka bir sürü şarkı gibi.ve en çok ona eşlik etmeyi sevdim küçükken alttan alttan söylerdim sesim yetmediği için,şimdi ise bastırıp hatasını yakalayınca "yanlış söylüyorsun bak doğrusu böyle" diyorum.boynuz kulağı aştı deyiminin verdiği hissi ona yaşatayım diye.
mesela annesiz tek çizgili pantolon ütülemek çok zor değil mi ?
gün gelecek belki her annesinden uzaktakiler gibi yemeklerini özleyeceğim.olsun her özlediğimde gelebilirim değil mi?
ve annem öyle güzel gülüyor ki bu gülüşü her zaman hissedebileceğim değil mi?
yine çok bir şey söylemeyeceğim ama yıllar değişse,ben değişsem, herşey değişse de annemin elinin saçımda bıraktığı his hiç değişmedi.
e konu anne olunca tabi http://fizy.com/#s/1aheyr :D

2 Responses so far

  1. yusrac says:

    sözüm olduğundan değil. maksat teşebbüste bulunmak :)

    ''Anne'' denilince bende kuracak cümle bulamam. annemi ifade etmeye yetersiz kalacaksa cümlelerim. kurmam o cümleleri eksik kalsın. şunu da yazmazsam olmaz... anne candır, anne canandır <3 <3. ü. teyzemin ellerinden öperim, onunla sohbeti çok severim <3..

  2. onunla sohbeti kim sevmez :)

Leave a Reply

Blogger tarafından desteklenmektedir.

Labels