Kendimi bildim bileli sivrisinekler en büyük düşmanımdır.Ne piknikler,ne geceler rezil olmuştur kimbilir bu kendi küçük ama zulmü büyük yaratık yüzünden.Olduğu yerden fersah fersah uzaklaşasım gelior bu yüzden.Ama ne yazık ki o beni pek sever.Asla pas geçildiğimi hatırlamıyorum.Ne kadar önlem alsamda sonuç,kaşıntılı dakikalar.
Baharın ilk başladığı sıralar küme küme uçuyorlar ya ağaç yakınlarında,işte o aylar en sevmediğim aylar oluyor.Üstün başın sivrisinek mezarlığı..
Acısı bir yana sıtma olmak işten bile değil.
Ayrıca kaşımamak lazımmış yarayı enfekte etmemek için.Ee bu mağdurlar kaşınmayıp da ne yapacak.
Bir de iğne,yada aşı yaparken söylenen bir laf var "çok acımayacak,sivri sinek ısırığı gibi." Hiç sivri sinek ısırmasına maruz kalmamış bir insanı kandırabilirsiniz belki boyutundan dolayı ama,yemezler..
Drosophilayı severim ama.biyolojinin banko soruları bu türden çıkar..:)
bizim oralarda pek olmaz ancak bir keresinde iznik'e teknik geziye gidip okulun ordaki lojmanında kalmıştık. sivrisinek tehlikesinden bahsetmişlerdi ancak odada klima yoktu ve aylardan temmuzdu. arkadaşımla balkonun kapısını açmıştık mecbur, ve sonrası... ellerim, ayaklarım birçok yerden ısırılmıştı. artık birşekilde ısırıkların acısına alışıp uyuyabilmiştim ancak çok feci bir acıyla uyanmıştım! sivrisineğin teki nasıl olmuşsa burnuma girmiş ve o çok hassas iç tabasından ısırmıştı. o kadar acımıştı ki gözümden yaş gelmişti:)